Σε μια συνάντηση γεμάτη αγανάκτηση και απογοήτευση, ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Νεοχωρίου του δήμου Αλεξάνδρειας, Δημήτρης Γιαννόπουλος, περιέγραψε με μελανά χρώματα την πλήρη εγκατάλειψη που βιώνει το χωριό και οι κάτοικοί του από τη δημοτική αρχή.

Σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, η αδιαφορία του δήμου για το Νεοχώρι έχει ξεπεράσει κάθε όριο, αφήνοντας πίσω της μια εικόνα αποσύνθεσης και έλλειψης σεβασμού προς τους κατοίκους.

"Δεν υπάρχει σημείο στο χωριό που να μην φωνάζει την εγκατάλειψη," τόνισε ο πρόεδρος με εμφανή θλίψη. Η εικόνα που περιέγραψε είναι αποκαρδιωτική: το ηρώον, σύμβολο τιμής και μνήμης, πνιγμένο στα χόρτα.

Τα νεκροταφεία, χώρος ιερός και σεβαστός, βρίσκονται στην ίδια τραγική κατάσταση. Ακόμη και οι εγκαταστάσεις της κοινότητας έχουν παραδοθεί στην ανεξέλεγκτη βλάστηση, μαρτυρώντας την απουσία οποιασδήποτε φροντίδας.

Η οργή του κ. Γιαννόπουλου κορυφώθηκε όταν αναφέρθηκε στην περιβόητη παιδική χαρά, ένα έργο που κόστισε περίπου 90.000€ και που σήμερα αποτελεί μνημείο σπατάλης και αδιαφορίας.

"Τα όργανα της παιδικής χαράς δεν ξεχωρίζουν πλέον από τα χόρτα, ενώ τα σκουπίδια έχουν στήσει το δικό τους ατελείωτο πάρτι," κατήγγειλε ο πρόεδρος. Η εικόνα αυτή, πέρα από την αισθητική της απαξίωση, εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τη διαχείριση των δημοτικών πόρων και την ποιότητα των έργων που παραδίδονται στους πολίτες.

Ο κ. Γιαννόπουλος εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του για την κατάσταση που έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ως πρόεδρος της κοινότητας, γίνεται καθημερινά δέκτης των δικαιολογημένων παραπόνων των κατοίκων, οι οποίοι αισθάνονται προδομένοι από τη δημοτική αρχή που κάποτε εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους.

"Μας πίστεψαν, μας ψήφισαν, και τώρα βλέπουν την πλήρη αδιαφορία για τα προβλήματα του χωριού τους," δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννόπουλος, υπογραμμίζοντας το αίσθημα αδικίας που κυριαρχεί στην τοπική κοινωνία, αφού όπως λέει ''εμένα ξέρει ο κόσμος, σε μένα βασίστηκαν και τώρα κάθομαι και απολογούμαι για άλλους. Η εικόνα να βλέπεις περιποιημένα σπίτια και ακριβώς δίπλα οι δημοτικοί χώροι να είναι τελείως εγκαταλειμμένοι, είναι τραγική''.

Η κραυγή αγωνίας από το Νεοχώρι θέτει σοβαρά ερωτήματα προς τη δημοτική αρχή Αλεξάνδρειας. Οι κάτοικοι αναρωτιούνται πού πήγαν οι υποσχέσεις για στήριξη των τοπικών κοινοτήτων και πότε θα δουν έμπρακτη μέριμνα για τον τόπο τους.

Η εικόνα εγκατάλειψης δεν είναι απλώς ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά υποδηλώνει μια βαθύτερη έλλειψη σεβασμού προς τους πολίτες και την ιστορία του Νεοχωρίου.

Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει άμεση παρέμβαση για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του χωριού και την ανακούφιση των κατοίκων από την αδικαιολόγητη αυτή εγκατάλειψη