Το απόγευμα του Σαββάτου, 14 Ιουνίου, η Αλεξάνδρεια έζησε μια πραγματικά ξεχωριστή στιγμή, καθώς οι μαθητές του 1995 από όλα τα λύκεια της πόλης πραγματοποίησαν ένα μοναδικό reunion μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Μια συνάντηση που, αν και η εικόνα θα μπορούσε να την περιγράψει καλύτερα, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στις στιγμές συγκίνησης που τη χαρακτήρισαν.
Από νωρίς το απόγευμα, ο προαύλιος χώρος του πνευματικού κέντρου πλημμύρισε από χαμόγελα και φωνές. Οι πρώτες αγκαλιές, έπειτα από τρεις δεκαετίες, ήταν γεμάτες με τη ζεστασιά του παρελθόντος και έδειξαν το αδιαμφισβήτητο δέσιμο που υπήρχε ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά.
Παιδιά που μεγάλωσαν, έγιναν οι περισσότεροι γονείς, και σήμερα έχουν τα δικά τους παιδιά στην ηλικία που τότε τελείωσαν το λύκειο. Ήταν μια στιγμή που το χθες συναντούσε το σήμερα, φέρνοντας δάκρυα χαράς και νοσταλγίας στα μάτια.
Η συνέχεια δόθηκε στον πανέμορφο χώρο του ''Πράσινου Κήπου'', όπου η ατμόσφαιρα έγινε πιο επίσημη αλλά εξίσου συγκινητική. Εκεί, οι συμμαθητές του 1995 τίμησαν τη μνήμη όσων χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Μια σιγή ενός λεπτού αφιερώθηκε σε αυτούς που δεν βρίσκονται πια ανάμεσά τους, υπενθυμίζοντας πως η μνήμη τους παραμένει ζωντανή και ανεξίτηλη. Ήταν μια κίνηση που έδειξε τον αμοιβαίο σεβασμό και την αγάπη που τους ένωνε.
Ακολούθησε ένα κεφάτο γλέντι με πολύ φαγητό και ποτό, ενώ ο χορός υπό τους ήχους του DJ απογείωσε τη διάθεση. Η χαρά, η ανεμελιά και η νοσταλγία συνυπήρχαν αρμονικά, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που, πραγματικά, δεν περιγράφεται με λόγια.
Ήταν μια βραδιά που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων όσοι την έζησαν, αποδεικνύοντας ότι οι δεσμοί της σχολικής ζωής είναι από τους πιο δυνατούς και ανεξίτηλους
