Διασταυρωμένες πληροφορίες θέλουν τους τρόφιμους του ΟΣΔΕ να είναι αυτοί που υπαγόρευσαν στους κυβερνώντες την διατήρηση για άλλα 4 χρόνια των ιστορικών δικαιωμάτων, όχι γιατί ενδιαφέρθηκαν για το καλό των αγροτών αλλά για να παρατείνουν άλλη μια τετραετία τις «δουλειές με φούντες» που έχουν ανοίξει εδώ και χρόνια γύρω από τη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων και να μοιράζουν εκδούλευση στους περαστικούς της πολιτικής εξουσίας.

To Agronews και η Agrenda έχουν αποτυπώσει με τόλμη και παρρησία παρά τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η στάση, την σταδιακή συγκρότηση ενός παρακράτους που με άξονα τον ΟΠΕΚΕΠΕ και με βραχίονα το ΟΣΔΕ, έχει διαπεράσει ένα ευρύ φάσμα των «αρμών εξουσίας» του αγροτικού χώρου, υποκαθιστώντας σε πολλές περιπτώσεις τη λειτουργία θεσμοθετημένων αρχών και φορέων και επηρεάζοντας σε κάποιο βαθμό, επί αγροτικών θεμάτων, ακόμα και τους διαύλους Βρυξελλών – Αθήνας.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, αυτό το παρακράτος, αξιοποιώντας ποικιλοτρόπως τη βάση δεδομένων του ΟΣΔΕ και διευκολύνοντας από θέση ισχύος την πρόσβαση εν δυνάμει δικαιούχων στις κοινοτικές ενισχύσεις, έχει καλλιεργήσει ένα πλέγμα ιδιότυπων συμφερόντων και έναν μηχανισμό που επηρεάζει καταστάσεις, διανέμει εξουσίες και υπόσχεται κοινοτικό χρήμα. Κυνηγοί αγροτικών ενισχύσεων, όχι κατ’ ανάγκη αγρότες, χρεωκοπημένοι εκπρόσωποι συλλογικών σχημάτων, σύμβουλοι – μελετητές, διαχειριστές ΚΥΔ, υστερόβουλα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, δισυπόστατα μέλη της επιστημονικής κοινότητας και αριβίστες της πολιτικής σκηνής, παρέχουν με το αζημίωτο τις υπηρεσίες τους σ’ αυτό το μεγάλο χορό που έχει στηθεί σε βάρος των πραγματικών αγροτών και των θεματοφυλάκων της υπαίθρου.

Η συνταγή είναι απλή. Αφού οι αγρότες δεν ξέρουν και ούτε μπορούν να ασχοληθούν σε βάθος μ’ αυτά τα ζητήματα, αφού οι οργανώσεις τους άγονται και φέρονται από τα βουλευτικά γραφεία, αφού η Πολιτεία μένει απαθής και στη δημόσια διοίκηση τον τόνο δίνουν οι διαπλεκόμενοι, γιατί να μην κυριαρχήσει το παρακράτος; Τα χρήματα των Ευρωπαϊκών Ταμείων για τον αγροτικό τομέα είναι ακόμα πολλά και η κατάλληλη διαχείρισή του στη βάση μιας «τεχνογνωσίας» που έχει αποκτηθεί και έχει δώσει απτά αποτελέσματα στους «συνδαιτυμόνες», μπορούν να διευρύνουν και να διαιωνίζουν αυτή εξουσία, όσο δεν συγκροτείται αντίπαλον δέος και όσο οι αγρότες βρίσκονται σε φάση εξουθένωσης και αποδρομής.

Σημειωτέον ότι τα χρήματα που έχει αποφέρει η ανάπτυξη αυτής της στρατηγικής, από την πλευρά του παρακράτους, μπορεί να φτάνουν σε βάθος 15ετίας και το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, ποσό ικανό να ικανοποιήσει το σύνολο των συμμετεχόντων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σ’ αυτή τη ανίερη συμμαχία και να δημιουργεί προϋποθέσεις για την διαιώνιση της εξουσίας της.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον και χωρίς ισχυρή και ξεκάθαρη πολιτική βούληση από το λεγόμενο επιτελικό κράτος, αυτό που επιχείρησε τον τελευταίο χρόνο ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Γεωργαντάς, θεωρείται άθλος. Ένας άθλος που δεν αποκλείεται να μείνει βήμα μετέωρο, καθώς το παρακράτος αποδεικνύεται πιο ισχυρό από τη δύναμη που μπορεί να διαθέτει ένας υπουργός.