Κι εκεί που το ανθρώπινο μυαλό άρχισε να αναθαρρεί με την ενέσιμη θεραπεία κατά της νόσου COVID, ένας νέος «ιός» υφαίνει τον ιστό του γοργά και ακινητοποιεί τα θύματα του σε χρόνο μηδέν. Η επονομαζόμενη από τους επιστήμονες των social media “ΞΑΦΝΙΚΙΤΙΔΑ,” περιγράφεται καθημερινά και επαναλαμβανόμενα ώς αιτία θανάτου νέων, αθλητών και ανθρώπων χωρίς υποκείμενα νοσήματα.
Ως γνωστόν τα άσχημα νέα είναι και αυτά που ταξιδεύουν και διαδίδονται πιο γρήγορα…. κι εκεί που ο ένας μετά τον άλλο νοσεί πλέον από COVID ή κάποια μετάλλαξη της νόσου χωρίς καμία διάκριση, εκεί παρατηρείται και ο ξαφνικός θάνατος συνανθρώπων μας, που χωρίς να νοσήσουν…..απλά καταρρέουν σε ανύποπτο χρόνο και μέρος, χωρίς προφανή ιατρικό λόγο ή πρόβλημα.
Καθώς οι συνωμοσιολόγοι αποδεικνύονται πολλοί, αυτά τα γεγονότα αποτελούν τροφή για αναζωπύρωση πολλών και διαφόρων θεωριών σχετικών με τη νόσο COVID, τα εμβόλια, το σύστημα υγείας, τον κρατικό μηχανισμό και πολλά ακόμη. Πολλές λοιπόν ευκαιρίες για άσκοπη ιντερνετική ανάλυση κάτω από δημοσιευμένα πόστ σχετικού ενδιαφέροντος. Κι εκεί που οι εμβολιασμένοι κατηγορούσαν τους ανεμβολίαστους για τα πάντα και αντίστροφα, παρατηρείται ένας μετασχηματισμός γνώμεων και απόψεων με πολλές παραλλαγές και νοήματα.
Λίγες από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες για τη νέα νόσο “ΞΑΦΝΙΚΙΤΙΔΑ” είναι οι εξής: Φταίει το εμβόλιο κατά της νόσου COVID και οι παρενέργειες που επιφέρει Φταίει κάποιο «κρυφό» πρόβλημα υγείας που προϋπήρχε χωρίς να έχουν γνώση για αυτό Φταίει η κακιά η ώρα….εν ολίγοις ηταν να γίνει
Φταίνε τα social media που αναπαράγουν ψευδώς τα γεγονότα αυτα ως κατι καθημερινό και σημαντικό, καθώς και παλιότερα συνέβαινε αλλά ποτέ δεν παρουσιαζόταν με τέτοια έμφαση. Αυτές και κάποιες ακόμη θεωρίες δεσπόζουν στο καθημερινό υπόμνημα των επιστημόνων των social media, κι όσο κι αν θέλω να δικαιολογήσω κάποιες απόψεις σκεπτόμενη καθαρά αντικειμενικά, η συνείδηση μου εναντιώνεται.
Καθένας από εμάς έχει κάθε δικαίωμα να επιλέγει τι θα πιστέψει και με ποιον τρόπο θα το εκφράσει, αυτό όμως δεν αναιρεί το χρέος μας απέναντι στο ΣΕΒΑΣΜΟ και την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Δυστυχώς ελάχιστοι πλέον νοιάζονται για το γεγονός αυτό καθαυτό του χαμού ενός ακόμη συνανθρώπου κι ενώ κανονικά θα έπρεπε να λυπηθούν, να συλλυπηθούν ή να προσευχηθούν για την ψυχή που έφυγε, αυτοί αναζητούν μανιωδώς την ΑΙΤΙΑ, δημιουργώντας διαμάχες στηριγμένες σε άψυχα κορμιά.
Κανείς δεν είπε ούτε απαγόρευσε την αναζήτηση της αιτίας, αρκεί να γίνεται σε υγιή πλαίσια. Όλοι μας τα τελευταία χρόνια διαπιστώσαμε με βίαιο τρόπο την εφήμερη παρουσία μας στον κόσμο αυτό, καθώς και την πραγματική αξία της ΖΩΗΣ, κι όσο κι αν προσπαθεί να γίνει «συνήθεια» ο χαμός μιας ανθρώπινης πνοής, οι πληγές που αφήνει δεν αφήνουν περιθώρια για θεωρίες αναζήτησης της αλήθειας.
Καιρός λοιπόν να ενώσουμε πάλι τα κομμάτια της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ και να την μετατρέψουμε στον ισχυρότερο ΙΟ του πλανήτη μεταδίδοντας την με κάθε δυνατό τρόπο και κόστος.
Αλκμήνη Κούτρα
