Παρατηρήθηκε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια μια τάση άνευ προηγουμένου. Κυνοφιλία και φιλογαλία στο έπακρον. Δεν υπάρχει σημείο της χώρας μας, στο οποίο δεν κυριάρχησαν κάποιοι κυνόφιλοι και φιλόγαλοι και, με πολύ επιδεικτικό τρόπο, κατέστησαν σαφές, ότι όλοι οι άλλοι πολίτες, που δεν έχουν αυτή την ιδιότητα, πρέπει να προσαρμοστούν στα δικά τους δεδομένα.
Φύτρωσαν ανά τη χώρα πολλές χιλιάδες Φιλοζωικών Σωματείων, μερικά από τα οποία απέκτησαν αρκετά μεγάλη δύναμη, κοινωνική και οικονομική, και κατόρθωσαν να περάσουν πάρα πολλά μηνύματα στην κοινωνία, σχετικά με τη ζωοφιλία και, μάλιστα, με πανάκριβες τηλεοπτικές διαφημιστικές καταχωρίσεις.
Μερικοί όμως από τους φιλόζωους αυτούς δημιούργησαν ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Διαπίστωσαν ότι τα σκυλάκια και τα γατάκια, αυτά που ονομάζουμε ζώα συντροφιάς, όταν είναι μωρά είναι πάρα πολύ χαριτωμένα, παιχνιδιάρικα και συμπαθητικά. Έφθασαν λοιπόν στο σημείο να τα προμηθεύονται με διάφορους, μάλλον αδιαφανείς τρόπους, να τα κρατάνε στο σπίτι τους για μικρό χρονικό διάστημα, να παίζουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, να απολαμβάνουν τη χάρη τους και την παρουσία τους αλλά, στο τέλος, να τα παρατάνε σε κάποια μακρινή γειτονιά, σε κάποιο διπλανό χωριό, σε κάποια ερημική τοποθεσία, χωρίς να αισθάνονται τύψεις και ντροπή. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η πράξη ορισμένων δήθεν φιλόζωων κρύβει μια μεγάλη ενοχή, που δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς.
Έτσι, λοιπόν, δημιουργήθηκε μια στρατιά αδέσποτων σκύλων, κυρίως, που, όσο περνάει ο καιρός, μεγαλώνει από τις νέες γεννήσεις του πεζοδρομίου ή τη συνέχιση της δημιουργίας αδέσποτων, από τους κατ’ όνομα φιλόζωους.
Η αδέσποτη αυτή στρατιά έχει, μερικές φορές, πολύ άσχημη συμπεριφορά. Ουσιαστικά δημιουργούνται συμμορίες, οι οποίες οργανώνονται με ιεραρχικές δομές και, σε μερικές περιπτώσεις, γίνονται φόβος και τρόμος των κατοίκων της περιοχής.
Έχουν δημοσιευτεί πολλά περιστατικά με επιθέσεις αδέσποτων, με τραυματισμούς ανθρώπων, με τρομοκράτηση μικρών παιδιών αλλά και με θανάτους ανυποψίαστων πολιτών.
Οι φιλόζωοι, στις περιπτώσεις αυτές, δεν κάνουν καθόλου αυτοκριτική κι ούτε εκφράζονται λεκτικά και ουσιαστικά εναντίον αυτών, που δημιουργούν τα αδέσποτα. Αντίθετα φροντίζουν να μεταθέσουν την ευθύνη στις Δημοτικές Αρχές, οι οποίες είναι υποχρεωμένες να συγκεντρώνουν τα αδέσποτα και να προβαίνουν σε κάποιες ενέργειες φύλαξης , στείρωσης, τροφοδοσίας κ.λ.π., που έχουν κάποιο κοστολόγιο. Βέβαια οι Δήμοι παίρνουν για τις δράσεις αυτές κάποια επιχορήγηση από το κράτος, που όμως ποτέ δεν είναι αρκετή. Η λύση στο πρόβλημα είναι να σταματήσει αμέσως η δημιουργία νέων αδέσποτων. Οι ανεύθυνοι δήθεν φιλόζωοι, που δρουν δημιουργώντας συνεχώς αδέσποτα ζώα, πρέπει να διώκονται ποινικά.
Έτσι έχει με απλά λόγια η κατάσταση σήμερα. Όμως μαθαίνουμε ότι ήδη αποφασίστηκε κάτι πολύ σημαντικό. Η Δημιουργία του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ ΖΩΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ (Ε.Μ.Ζ.Σ.)! Αυτό το Εθνικό Μητρώο ελπίζουμε να μας απαλλάξει, σε λίγα χρόνια, από τη μάστιγα των συμμοριών των αδέσποτων σκύλων, επειδή, από δω και πέρα, κάθε ζώο συντροφιάς θα καταγράφεται και θα χρεώνεται ισόβια σε κάποιον φιλόζωο, ο οποίος και θα αναλαμβάνει, με τη βούλα, όλα τα καθήκοντα για τη συντήρησή και για τη διαρκή παρακολούθησή του, ώστε να μην παρατηρηθεί το φαινόμενο της αδεσποτίας στο μέλλον.
Ας κάνουμε την προσευχή μας να πετύχει ο σχεδιασμός αυτός, να εφαρμοστεί με ακρίβεια και μέγιστη αυστηρότητα, θα λέγαμε για να ανακουφιστούν οι πόλεις, οι γειτονιές , τα πάρκα και οι κοινόχρηστοι χώροι από τις συμμορίες των αδέσποτων, που κάποιοι, κατ’ όνομα μόνον φιλόζωοι, δημιουργούν με ταχύτητα πολυβόλου.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Π. ΤΟΠΑΛΗΣ
