Έχετε ακούσει ποτέ, να δίνουν βραβείο του πιο φτωχού πλούσιου ας πούμε; Ή το βραβείο του πιο Επίκαιρου Ανεπίκαιρου;

Ένα τέτοιο βραβείο πήραν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ζόραν Ζάεφ πρόσφατα, από μία αγγλική πλατφόρμα πληροφοριών και δικτύωσης οργανισμών και επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο.

Το βραβείο που παρέλαβαν οι εκπρόσωποι των δύο αντρών, ονομάζεται βραβείο αξιοσημείωτου επιτεύγματος.

Ο πρόεδρος των Σκοπίων μάλιστα έστειλε στην εκδήλωση και βιντεοσκοπημένο μήνυμα στο οποίο εν τη ρύμη του λόγου του, μαρτυράει και ποια είναι η πραγματικότητα, αφού σε κάποιο σημείο, αναφέρει πως το κράτος του έχει 70 χρόνια ειρήνης. Τα 2.500 χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου φαίνεται πως τα ξέχασε.

Ο δικός μας ο Αλέξης Τσίπρας πάλι, προσπάθησε να το περάσει όσο πιο soft γίνεται, γιατί εν όψει εκλογών δεν θέλει να ακούγεται τίποτα περί Μακεδονίας, λες και οι Έλληνες πολίτες έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Τα μεγάλα λόγια για διπλωματικές επιτυχίες και συμφωνίες που θα φέρουν πολλά καλά στη χώρα μας, έχουν δώσει τη θέση τους στη σιωπή.

Το ίδιο βραβείο όμως, απονεμήθηκε και στην διευθύνουσα σύμβουλο της παγκόσμιας Τράπεζας για τη συμβολή της κατά τη θητεία της, να εξασφαλίσει τεράστια χρηματικά ποσά, πετυχαίνοντας έναν από τους μεγαλύτερους προϋπολογισμούς ανθρωπιστικής βοήθειας. Αφορά το θέμα με τους μετανάστες που καταφθάνουν σωρηδόν στην Ευρώπη και πρέπει κάποιος να πληρώσει για την διαμονή τους.

Καταπώς φαίνεται όταν στην τηλεφωνική ατζέντα του Σόρος, βρίσκονται τα ονόματα της διευθύντριας της παγκόσμιας Τράπεζας και των πρωθυπουργών δύο κρατών, ο μεγαλοεπενδυτής ξυπνάει ένα πρωί και αποφασίζει να παίξει σκάκι στις πλάτες οποιουδήποτε, κρατώντας τρία πιόνια στα χέρια του.